De les van de berg
Een vriend van me zei laatst dat hij soms overvallen wordt door een gevoel van moedeloosheid, wanneer hij denkt aan al het werk dat hij nog moet doen. Vooral als hij moe is, hard werkt en beseft hoeveel meer werk er nog gedaan moet worden. Of wanneer hij werk moet doen waar hij geen zin in heeft, werk waarvan hij de zin niet goed begrijpt, of van die klusjes die altijd weer terugkomen, steeds maar weer opnieuw. Hij ziet er dan als een berg tegenop.
Ik wist meteen wat hij bedoelde, want ik heb dat gevoel soms ook:
Samenwerken
Heb je dat ook wel eens, dat je steeds meer je best doet om samen te werken, maar eindigt met frustratie en afstand? Je kunt ervoor kiezen om het daar dan maar bij te laten en te stoppen met samenwerken, omdat je denkt dat het je toch lukt om tot goede afspraken te komen.
De valkuil is vaak dat je te snel naar de oplossing wilt, en steeds meer je best gaat doen. Je gaat ‘harder duwen’ en dat kan juist het verkeerde effect hebben. Want daarmee misken je het relationele aspect dat aan de basis ligt van elke goede samenwerking.
Diepgevroren gedachten
De bruikbaarheid van diepgevroren gedachten is slechts kort.
Laatst las ik een berichtje op Facebook, gewoon een neutraal berichtje van iemand die iets ging ondernemen. Maar ik merkte dat ik er kwaad om werd, waarom eigenlijk?
Om in de fysieke wereld te overleven moeten we bewegen, meebewegen met en reageren op de gebeurtenissen om ons heen want anders gebeuren er ongelukken.
Emotionele balans
Emoties, zoals angst, verdriet of boosheid, horen bij het leven, ze komen en ze gaan. Ze geven je vaak een waardevol signaal of horen bij het verwerken van een gebeurtenis in je leven.
